Są najbardziej zróżnicowaną grupą wzierników. Mogą być jednoczęściowe (głowica oraz rękojeść stanowią jedną całość) oraz dwuczęściowe (składają się z rękojeści - źródła zasilania oraz demontowanej głowicy). Zaletą otoskopów dwuczęściowych jest opcja iluminatora gardła oferowana przez niektórych producentów. W modelach tych źródło światła znajduje się pomiędzy rękojeścią a głowicą. Po zdemontowaniu głowicy źródło światła pozostaje na rękojeści umożliwiając iluminację gardła bądź innych tkanek. Jakość emitowanego światła jest dużo wyższa niż w przypadku standardowych lampek diagnostycznych. Dodatkowymi elementami są: wzierniki i lusterka krtaniowe, noso-gardzielowe, rozwieracze nosowe, szpatułki oraz inne głowice diagnostyczne (oftalmoskopowe. skiaskopowe, dermatoskopowe, rektoskopowe).
Rękojeści otoskopów dwuczęściowych zasilane są bakteryjnie (2.5, 3.5V) lub akumulatorowo (ładowarki sieciowe - czas pełnego lądowania akumulatora nie powinien przekraczać 12 h). Większość rękojeści posiada możliwość regulacji natężenia światła. Wyłącznik z regulacją natężenia wiązki powinien mieć blokadę uniemożliwiającą przypadkowe włączenie i rozładowanie się źródła zasilania. Można nabyć również ładowarkę i biurkową lub transformator sieciowy. W wersji biurkowej ładowarka pełni funkcję stojaka, do którego można odłożyć sprzęt po przeprowadzonym badaniu. W ten sposób rękojeść jest każdorazowo doładowywana i gotowa do pracy. Ładowarki biurkowe często posiadają też pojemnik na wzierniki i inne akcesoria. Zaletą transformatorów biurkowych jest też możliwość umiejscowienia drugiej rękojeści np. oftalmoskopowej (większość ładowarek biurkowychposiada dwa gniazda ładowania). Innym rozwiązaniem są rękojeści wyposażone w transformator sieciowy. Po wyładowaniu akumulatora użytkownik podłącza rękojeść do przewodu zasilacza. Istnieje też możliwość wzięcia ładowarki ze sobą i doładowania otoskopu w terenie. Ta wersja jest też nieco bardziej konkurencyjna cenowo niż zestaw z zasilaczem biurkowym. Odrębną kategorią otoskopów dwuczęściowych są diagnostyczne zestawy ścienne, przeznaczone głównie do gabinetów przyjęć. Mocowany na ścianie transformator jest wyposażony w dwie rękojeści o długim przewodzie i czujniki automatycznie włączające zasilanie rękojeści po zdjęciu rękojeści z uchwytu i wyłączające dopływ prądu po odłożeniu urządzenia na miejsce. Zestaw można wyposażyć w dowolne głowice, ciśnieniomierz i ścienny zegar/stoper do pomiaru tętna, a także pojemnik na końcówki otoskopowe oraz inne akcesoria. Istnieje również możliwość montażu trzeciej, dodatkowej rękojeści. Dużą popularnością cieszą się otoskopy jednoczęściowe. Zazwyczaj są one mniejsze i lżejsze niż wzierniki dwuczęściowe. Niektóre modele otoskopów jednoczęściowych są wykonane z tworzywa sztucznego. Przy ich wyborze warto zwrócić uwagę na rodzaj zastosowanych tworzyw. Ważne, by otoskop był odporny na wstrząsy i pęknięcia - niektóre są wyprodukowane z bardzo trwałych materiałów stosowanych na użytek inżynierii kosmicznej. Najbardziej ergonomiczne są modele z demontowanym szkłem powiększającym (1,5 x do 2.5 x) oraz szczelną głowicą umożliwiającą przeprowadzenie otoskopii pneumatycznej. Niektóre typy otoskopów posiadają przycisk automatycznie zwalniający końcówki jednorazowe.
Stosowane zwłaszcza w praktykach laryngologicznych. Główny nacisk położono w nich na szczelność głowicy. Balon otoskopowy montowany jest na stale i jest integralną częścią systemu, co zapobiega przeciekom powietrza. Inny jest także rozmiar i typ końcówek otoskopowych oraz sposób ich mocowania: przylegają one ściśle do głowicy - możliwe jest zachowanie odpowiedniego ciśnienia powietrza podczas pneumatycznego badania błony bębenkowej. Soczewka powiększająca montowana jest tak, aby zredukować do minimum możliwość spadku ciśnienia.
Mają rozbudowany system optyczny (podwójny zestaw soczewek transmitujących obraz dwutorowo). Umożliwia to równoczesne prowadzenie obserwacji ucha środkowego przez dwie osoby np. wykładowcę i studenta.
Otoskopy operacyjne
Do przeprowadzenia zabiegu na uchu środkowym, najbardziej użytecznym narzędziem jest otoskop operacyjny. Otwarta głowica z niewielkim, przesuwanym szkłem powiększającym oraz możliwość regulacji ustawienia głowicy znacznie ułatwia jego przeprowadzenie. Dostępne są otoskopy ze światłem standardowym oraz nowoczesne wzierniki halogenowe z systemem transmisji światłowodowej.
Audioskopy
Ostatnio na rynku aparatury diagnostycznej pojawiły się audioskopy będące połączeniem otoskopów oraz audiometrów. Oprócz funkcji otoskopu diagnostycznego, audioskop umożliwia przeprowadzenie przesiewowego badania audiometrycznego. Za jego pomocą można przeprowadzić badanie słuchu w zakresie natężenia 20-40 dB i częstotliwości 500-400 HL. Końcówki audioskopowe posiadają gumowe pierścienie izolujące ucho od hałasów z zewnątrz. Badanie audioskopowe umożliwia postawienie wstępnej diagnozy słuchu pacjentów we wszystkich grupach wiekowych.
W niektórych zestawach znajduje się komplet lejków do sterylizacji (np. zestaw 2. 3, 4, 5 mm). Ponadto powinny znaleźć się w nim również końcówki otoskopowe jednokrotnego użytku (np. 2,5 i 4 mm). Lekarze przeprowadzający otoskopię pneumatyczną powinni pomyśleć o sterylizowanych lejkach z gumowym pierścieniem uszczelniającym. Takie końcówki dokładnie uszczelniają przewód słuchowy zwiększając jakość badania pneumatycznego i stawianej diagnozy. Dla otoskopów pneumatycznych lub operacyjnych proponowane są bogatsze zestawy końcówek. Komplet lejków do sterylizacji może obejmować rozmiary np. 2, 3, 4, 5. 9 mm. Końcówki jednorazowe mają rozmiary 3, 4, 5 mm. Dostępne są także szczelne końcówki z gumowym kołnierzem (3, 5, 7 mm).
Można także wyposażyć swój gabinet w pojemnik - podajnik do lejków jednorazowego użytku. Posiada on kilka komór, w których mieści się kilkadziesiąt lejków o różnych rozmiarach oraz schowek na akcesoria (tampony, szpatułki etc).